Rozpoczyna się właśnie Tydzień Misyjny. Zwróćmy uwagę, jak czytania liturgiczne tego tygodnia wpisują się w temat powołania misyjnego. Jakie myśli w nas wzbudzą, jak poruszą nasze sumienia. To nie tylko konsekrowani misjonarze i misjonarki idący w świat, to także i my mamy żyć Ewangelią, być światłem i solą dla świata. Tego wokół nas, w naszych rodzinach, środowiskach pracy, miejscu zamieszkania, tam, gdzie posyła nas Wola Boża.
Jakże często mamy odruch chowania się w „gettach” naszych „kościółków” czy znajomych o tych samych poglądach. A przestrzeń duchowa, w której żyjemy, to „Pustynia w mieście” (za Carlo Carretto). To nasza misja.
Dzisiejsza perykopa może zwrócić naszą uwagę na, między innymi, takie problemy jak pokusa wpływów czy kariery we wspólnotach religijnych, kościele a nawet grupach parafialnych. Daje też nam Jezusowe rozwiązanie, jak uniknąć takich pokus. Jest nim świadomość postawy służebnej, że mamy służyć, a nie żeby nam służono. Jeśli nie weźmiemy sobie jej do serca i nie zrealizujemy w naszym postępowaniu, to zawsze zmarnujemy swoje charyzmaty i rozproszymy „stado”. Dokonamy też diabelskiego dzieła „skłócenia królestwa”. Ileż to grup się rozpadło albo odłączyło od kościoła ze względu na wybujałe „ego” swoich liderów.
Niech codzienny rachunek sumienia pomaga mi w rozeznawaniu, czy jeszcze służę, czy już nie.